درباره شش روز لذت عکاسی با بهترین اساتید
تمام شد. لذت های با هم بودنی که به خداحافظی ختم می شود. از نوع غمدارش. از آن مدل کنار هم بودنی که دلتنگی به حد اعلایش می رسد. حالا دوست دارم تنها باشم.روزه ی سکوت بگیرم. در خلوتم خاطرات را مرور کنم تا در پوست و گوشتم نفوذ کنند. صدا و تصویرشان مدام در خیالم باشد. خو گرفتن اولین دلیل وابستگی ست. نگیرید. درمان ندارد که ندارد. خودمان را عادت دادیم به دلداری ...
+ نوشته شده در جمعه ۲۴ دی ۱۳۹۵ ساعت 0:48 توسط سمیرا
|
من نه گابریل گارسیا مارکزم نه آلبر کامو نه سیمین دانشور!فقط اومدم اینجا بنویسم.ناگفته ها و گفته ها و نوستالژیا و نقل قولهایی که می شنوم.در مورد خودمم ادعایی ندارم.خوش ندارم با نظرای آبکی از قبیل سر زدن و تبادل لینک به زور لینکی رو تو وبم قالب بزنم.